Die Tüdelband ist eine Hamburger Band, die auf Plattdeutsch singt. Aber nicht nur singt – in jeder Printausgabe gibt es die Rubrik „Die Tüdelband klönschnackt“, eine Kolumne auf plattdeutsch.
Ok wenn wi Noorddüütschen nu nich graad för’t Sabbeln bekannt sünd, en lüttje Klönschnack is doch jümmers mööglich. Un wat för’n Thema döcht dor beter as dat Wedder? So klöönt man also över Niesel, Stoorm un Regen. Op’n T-Shirt stunn: Gifft keen slecht Wedder, blots falsche Kledaasch. Un jüst so as dat Schietwedder, geiht ok’n Klönschnack normalerwies fix wedder vörbi. Blots männichmal passeert wat Unverwachtens: Op’n Familienfier fangt en Grootonkel to vertellen an. Un he fangt an, sik optoregen. Un he kümmt in Brass. He hett’n Brass op sien Baas, de Politik un de Utlänners.
Denn de weren för all den Schiet verantwoortlich, meent he. Un so fix as’n Stoorm optrecken kann, so fix steihst du middenmang in’n Hagelstoorm ut Frust un Hetz. Ut Bang dorför, de gode Luun to riskeren oder de Arvtant to verstimmen, seggst du nix. Dorbi hest du dorto veel to seggen. Villicht is dat to vigeliensch för’n Klönschnack. Liekers mööt wi doröver schnacken. Bi’t neegste Maal also nich Schöönwedder maken un ganz kloor wat dortegen seggen, wenn rechte Parolen ünner de Lüüd bröcht warrt. Egaal, wat de vun’n Grootonkel, vun’n Professer*sche oder jichtenswo ut’t Internet kamen doot. Dormit kaamt wi villicht vun’n Klönschnack af, man togliek in en wichtige Utnannersetten rin. Dörch Schietwedder kann een ja letzten Enns ok blots goot dörchlopen, wenn man sik Regenmantel un Gummistepel antrecken deit.
Alles über die Tüdelband finden Sie hier.