Die Tüdelband ist eine Hamburger Band, die auf Plattdeutsch singt. Aber nicht nur singt – in jeder Printausgabe gibt es die Rubrik „Die Tüdelband klönschnackt“, eine Kolumne auf plattdeutsch.
EGENDOOM
Dor fohr vun Hamborg mal so’n olen Kassen …
Wo heet he noch? Ik weet’t nich mehr.
Stunn an de Elv, see: Hooch de Tassen!
Op dat vun em ik nix mehr höör.
Bi Dag, dor kunn dat weihn un blasen,
dat scheer de Schickeria nich.
So lang se supen kann un asen,
is jede Töörn blots so’n Gedicht.
Un liggt Hammonia grau in’n Noorden,
vergnöögt een sik sachts annerswo.
De Sünnschien breekt weer all Rekorden.
Dat maakt de Droomschippgäst denn froh.
Dat Personal is böös an’t Schuften,
man vun en Minnstlohn kene Spoor.
Acht Maanden dreegt de Lüüd ehr Kluften,
mit leddig Taschen geiht’t vun Boord.
An Deck drippt sik de feine Sellschop,
schnackt över dit un över dat.
De Aperol stiggt in den Kribbkopp,
tominnst gifft hier noch Drinken satt.
Jedoch so recht bi Licht bekeeken,
dor is so’n Krüüzfohrt gor nich slecht.
Eerst achteran kümmt denn de Reken,
bit dorhen kümmt een goot torecht.
Egendoom, Egendoom,
Egendoom maakt di nich riek.
Egendoom is nich as Hamborg,
Egendoom geiht övern’n Diek.